13 PAINFBAT

Door het weghalen van de lagen verf kan je leuke details tegenkomen. Zo kwam ik dus vanmorgen de oorsprong van deze laro tegen.







SSV-CIE 13 PAINFBAT (GFPI)
Dit voertuig heeft dus gediend bij de Garderegiment Fusiliers Prinses Irene in de Westenberg Kazerne te Schalkhaar tot 1992, waarna hij (vermoedelijk) bij de overdracht van de traditie aan 17 Painfbat in Oirschot komt.
Deze Laro heeft als wagennummer S 051 en als ik bij de radiator kijk, dan zie ik de datum van verversing van de koelvloeistof ook op 06-1992 staan.

Altijd leuk om bepaalde details te achterhalen. Maar wat is er daarna mee gebeurd?

Wat ik van de verkoper weet is dat de eerste eigenaar dit voertuig in 2002 van de domeinen heeft gekocht en het altijd voor de jacht heeft gebruikt in Groningen. Dan vraag ik me af, wanneer deze landrover naar de domeinen is gegaan. Leuk om allemaal te weten.

2e dag - Losse verf afkrabben

Sinds vanmorgen ben ik druk in de weer met het afkrabben van de losse verf. Er zitten zo ongeveer 4 à 5 lagen verf op de Laro. Zo in het zonnetje is het wel heet, maar dat maakt mij niet zo uit. Vandaag is mijn part-time dag en daarvan wil ik een paar uurtjes gaan besteden om aan de Laro te werken.


Ik ben nu begonnen met het afkrabben van de spatschermen

Vanavond ga ik het rek voor achterop halen, zodat ik daar het reserve wiel aan kan bevestigen en tevens haal ik bij het zelfde adres een aantal potten verf, zodat ik van het weekend aardig te keer kan trekken.

1e Dag - De hobbelwagen

Vanmorgen na een korte nachtrust vroeg opgestaan. Mijn dochter van 6 werd ook wakker en wilde gelijk gaan kijken naar de Laro. "Kom op papa, ik wil je nieuwe auto zien". Eerst aankleden en wat eten en daarna de schoenen aan en naar de Laro toe, die in de zijstraat staat geparkeerd. Mijn dochter wilde al gelijk achter het stuur kruipen en een ritje maken. Zo gezegd, zo gedaan. Mijn vrouw op de bijrijdersstoel en mijn dochter achterin. Een paar straten in, de buurt door.
Mijn dochter had al gelijk een naam voor de Laro. De "Hobbelwagen", want hobbelen doet hij als de beste over de drempels hier in de buurt. Hierna de Laro weer in de zijstraat geparkeerd, dochter en vrouwlief gedag gezegd en daarna ben ik naar mijn werk gegaan.
Helaas was het druk op mijn werk, waardoor ik later thuis kwam. Ik had me voorgenomen om vandaag al te gaan beginnen met verf afkrabben, maar dat is er niet van gekomen. "Gaan we nog een ritje met de hobbelwagen maken", vroeg mijn dochter nog. Maar het was al laat aan het worden en intussen was het al bedtijd voor haar. Dus zal ze nog even moeten wachten.
Terwijl mijn vrouw mijn dochter naar bed aan het brengen was ben ik maar begonnen met het vele zand en stof uit de Laro te vegen. In ieder geval vast een begin. Tevens heb ik nog een inspectie gedaan naar de dingen die erbij zitten en de dingen die nog missen. Wat ik nog mis is de steun voor het reserve wiel voor achter op de Laro, maar die ga ik morgen avond ophalen. En ik mis natuurlijk de MAG affuit die in de bak gemonteerd gezeten had. Geen idee waar ik die op de kop zou kunnen tikken. Maar eerst maar even met het opknappen bezig gaan en als dat klaar is kijk ik wel verder.

Morgen weer een dag.

Een lang gekoesterde droom wordt werkelijkheid

28 juni 2008
2 dagen voor mijn vakantie werd mijn aandacht getrokken door een advertentie op marktplaats. Aangeboden werd een Land Rover 109 Pick Up, een ex-leger voertuig. Ik had in het verleden wel meer Land Rovers van dit model aangeboden gezien, maar deze had toch iets speciaals. De foto's bekijkende viel mijn oog meteen op een aantal details, zoals de takkenvanger voor op de bumper, de bevestigingsogen aan de zijkant van het voertuig, de bevestigingspunten voor pioniergereedschap op de motorkap, etc. Details die mij terug brachten naar mijn diensttijd.

Een van de functies die ik bij defensie heb bekleed was o.a. die van chauffeur wielverkenner en deze Land Rover was net zo'n bak als waarmee ik tijdens mijn diensttijd in rondgereden heb. Gelijk maar mijn fotoboeken naar voren gehaald en ja hoor.... (de verschillende details kloppen met de foto's uit mijn fotoboek) Mijn hart begon sneller te kloppen.

Er was al een bod geplaatst voor 500 Euro en een tweede bod van 1000. Tja wat had ik er voor over? Ik had er altijd van gedroomd om na mijn diensttijd ooit nog zo'n voertuig aan te schaffen. Pure emotionele nostalgie en nu deed zich die kans voor. Maar wat doe je als je over twee dagen op vakantie gaat? Gewoon de verkoper in questie mailen en vragen of hij hem 3 weken nog wilt vasthouden. Zo gezegd, zo gedaan en ja hoor hij wilde hem voor mij nog wel vasthouden tot na mijn vakantie.

29 juli 2008
Inmiddels een maand later kan ik de Land Rover in Groningen ophalen. Om 18.00 uur neem ik de trein en kom om 20.53 uur aan in Groningen. Daar wordt ik opgehaald door de verkoper en gaan we naar de Land Rover. Mijn hart begint weer sneller te kloppen als ik hem zie staan. De verkoper verteld nog over de Mercedes en de Jaguar die er naast staan, maar ik heb alleen maar oog voor dat "groene" ding. Loop er omheen en ondervind een brok van herkenning. Deze Land Rover is vrijwel compleet. Mist alleen het rek voor achterop, waar de reservewiel op bevestigd dient te worden (maar die heb ik inmiddels ook al gevonden via Marktplaats). Verder de antennesteun is verwijderd, evenals de oorlogsverlichting op de spatborden voor. Maar die zijn ook nog wel te krijgen en snel te plaatsen.
De Land Rover heeft zo'n 4 lagen verf, wat er aan het afbladderen is. Dus het bekende "HZB" (Hou Ze Bezig) werk is toch niet voor decennia bestemd. Dat wordt dus afkrabben en opnieuw in de verf zetten.
Na de buitenboel bekeken te hebben nog even onder de Laro gekropen en dat zag er ook allemaal goed uit. Even met de hoge drukreiniger schoon spuiten en opnieuw tectyleren, en dan is ie weer als nieuw. Allemaal klusjes voor de komende tijd.

Als je zo praat dan vliegt de tijd. Na de betaling en ontvangst van de papieren begon om 23.50 uur de reis terug naar huis. Volgens de TomTom (die ik meegenomen had) was het 2 uurtjes rijden. Maar het was net even wat langer, omdat de Land Rover niet harder gaat als 100 Km per uur. Onderweg hield de Laro zich erg goed. Het eentonige geluid brachten allerlei herinneringen naar boven. Gelukkig had ik ook nog mijn Mp3 speler mee, zodat er nog enige afleiding was. Onderweg nog even getankt en zo kwam ik om 03.00 uur thuis aan.

Een droom is in vervulling gegaan en het Laro avontuur kan beginnen....