Vier keer in de week rij ik met de Landrover naar mijn werk. Een rit van Haarlem naar Amsterdam, Buitenveldert en visa versa. Om op mijn werk te komen, rij ik dan over de A9. En in de spits sta ik dan ook elke keer in de file. Het lijkt ook wel of het file probleem met de dag groter wordt. Gisteren stond er om 17.30 uur al een file van 16 kilometer en vandaag gelukkig maar 3 kilometer tussen knooppunt Raasdorp en het Rottepolderplein.Maar dat kan mijn pret niet drukken. Achter het stuur van mijn Laro maak ik me echt niet druk en moet ik soms lachen om het gestuntel van anderen die denken dat ze sneller zijn door overal tussendoor te kruipen, van rechts naar links. Wel heb ik een hekel aan mensen die hun auto tussen die van mij en mijn voorganger drukken en dan boven op hun rem gaan staan, omdat het eigenlijk toch wel een verkeerde beslissing was. Gelukkig hou ik dit wel in de gaten, anders zit ik zo bovenop deze mensen, aangezien ik een iets langere remweg nodig heb dan een moderne voertuig. Op zo'n moment bekruipt mij stiekem toch het idee om zo iemand vast te spiessen op mijn takkenvanger en van de weg te rijden. Maar die gedachte wuif ik dan weer snel weg met een vette glimlach. Ik luister dan naar de brullende motor van mijn Landrover als of hij wil zeggen; "Waar maak je je druk over, Don't worry be happy". En zo is het maar net.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten